Mając głównie na względzie ochronę środowiska naturalnego oraz zdrowie konsumentów wprowadza się w szerszym niż dotychczas zakresie Integrowaną Produkcję Owoców różnych gatunków, która ma na celu minimalizację zużycia środków ochrony roślin i ograniczenie doglebowego stosowania nawozów. Wapnowanie i nawożenie doglebowe powinno być poprzedzone analizą gleby.
Znaczenie odczynu gleby w odżywianiu roślin
Spośród wielu czynników wpływających na wzrost i plonowanie uprawianych roślin kwasowość gleb wymienia się jako jeden z najważniejszych.
Rośliny uprawiane na glebach kwaśnych mają gorsze warunki wzrostu i rozwoju. Związane jest to z ich niekorzystnymi właściwościami fizycznymi i chemicznymi oraz biologicznymi, z niedoborem, a także z nadmiarem wielu składników pokarmowych, a nawet z toksycznym oddziaływaniem na uprawiane rośliny.
Zakwaszanie gleb odbywa się różnymi drogami. Przede wszystkim polega na wymywaniu zasad (wapnia, magnezu i potasu) w głąb profilu glebowego, a ich miejsce zajmuje wodór, następnie glin i mangan. Ubytek tych jonów z warstwy ornej gleb potęgowany jest gazowymi zanieczyszczeniami powietrza atmosferycznego, takimi jak dwutlenek siarki, tlenek azotu, tlenek węgla oraz amoniak, które pochodzą z różnych gałęzi przemysłu, ze spalania węgla i pochodnych ropy naftowej, jak również z rolnictwa.
Każdego roku wraz z plonami roślin uprawnych wywozi się z pola bardzo dużo składników mineralnych, w tym wapnia, magnezu, potasu. Gdy dawki nawozów alkalizujących środowisko są niskie, wówczas zakwaszenie gleb potęguje się.
Ilość pobranych i wywiezionych z pola składników pokarmowych w sadzie jabłoniowym w porównaniu z pszenicą
U p r a w a
Składniki pokarmowe Pszenica (ziarno + słoma) Jabłoń (owoce)
Plon 6 t/ha Plon 40 t/ha
N 200 kg/ha 20 kg/ha
P2O5 90 kg/ha 8 kg/ha
K2O 162 kg/ha 50 kg/ha
MgO 36 kg/ha 4 kg/ha
CaO 45 kg/ha 4 kg/ha
Fe 900 g/ha 120 g/ha
Mn 840 g/ha 36 g/ha
Zn 360 g/ha 43 g/ha
Cu 72 g/ha 23 g/ha
B 60 g/ha 116 g/ha
Stosowanie niektórych nawozów, w tym szczególnie siarczanu amonu oraz nawozów potasowych (soli potasowej), powoduje również zakwaszenie gleb. Obfitość nektarowania i pylenia kwiatów zależy od właściwości dziedzicznych rośliny i czynników zewnętrznych, przede wszystkim atmosferycznych oraz glebowych i agrotechnicznych. Przede wszystkim nawożenie sadów i plantacji siarczanem potasu, a nie solą potasową, która utrudnia wytwarzanie się nektaru w miodnikach i silnie zakwasza glebę. Od tych czynników zależy również wykształcanie się owoców z zapylonych kwiatów.
POBIERZ ARTYKUŁ (PRZECZYTAJ WIĘCEJ )
Bogdan Jarociński
spec. I i II stopnia