„Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestując w obszary wiejskie”.

W dniach 27.09-02.10.2021 r. odbył się wyjazd studyjny do Gruzji w ramach operacji własnej pn. „Innowacyjna technologia uprawy winorośli i produkcji wina – Gruzja kolebką światowego winiarstwa”. Głównym celem operacji było zapoznanie się uczestników z uprawą winorośli i innowacyjną technologią produkcji win gruzińskich.

Gruzja to niewielki kraj położony na Kaukazie Południowym, w zachodniej części lądowego przesmyku łączącego Europę z Azją pomiędzy Morzem Czarnym i Kaspijskim. Odległość pomiędzy Warszawą i Tbilisi to ok. 2200 km. Granice Polski i Gruzji dzieli w linii prostej około1500 km, czyli mniej więcej tyle co z Zielonej Góry do Andory.

Gruzja jest niezwykle atrakcyjnym turystycznie zakątkiem świata. Egzotyczna i barwna przyroda, liczne zabytki, prastara kultura oraz oryginalny folklor to tylko niektóre z bogatych walorów tego kraju. Przybysze mogą liczyć na niezwykłą gościnność Gruzinów. Urozmaicona topografia terenu, a także burzliwe dzieje Gruzji i Gruzinów wykształciły szereg regionalizmów. Poszczególne części kraju mniej lub bardziej różnią się doświadczeniem historycznym, typem gospodarki, a wreszcie dialektem i ludowymi tradycjami.

Przełomowym wydarzeniem dla losów Gruzji i Gruzinów było uznanie chrześcijaństwa za religię państwową. Nowa wiara docierała na ziemie gruzińskie już w II stuleciu poprzez greckie kolonie nad Morzem Czarnym oraz z terenów Anatolii i sąsiedniej Armenii, która przyjęła Chrzest w 317 roku, jako pierwsze państwo na świecie. Mirian II, czyli władca wschodniej Gruzji – Iberii –uczynił to w 337 r. Znacznie później, gdyż dopiero w VI wieku, chrześcijaństwo zostało oficjalnie uznane w Lazyce (Egrisi) – ówczesnym państwie zachodnio-gruzińskim, które było sukcesorem Kolchidy. Iberyjski król Mirian II miał się przekonać do nawrócenia po uzdrowieniu jego żony przez niewolnicę z Kapadocji imieniem Nino, która wówczas głosiła ewangelię na terenach Iberii. Dziś jest ona jedną z najważniejszych świętych w kościele gruzińskim.

Nasz wyjazd studyjny do Gruzji rozpoczęliśmy od wizyty w regionie Kachetii (Kakcheti) położonym we wschodniej jej części graniczącym z Rosją i Azerbejdżanem. Region ten z Rosją i Azerbejdżanem. Region ten słynie głównie z uprawy winorośli, a produkowane tu wina stanowią ok.70% całej produkcji win gruzińskich.

Gurdżaani – to od tej miejscowości rozpoczynamy nasz wyjazd studyjny do Gruzji. Tutaj swoją winnicę prowadzi Marcin Zaremba, który od ponad dekady mieszka w Gruzji, produkuje tu wina białe i czerwone, organizuje biesiady gruzińskie Supra. Jest znanym tu przewodnikiem po Gruzji, Armenii i Azerbejdżanie, był naszym gospodarzem i przewodnikiem wraz z Tamuną Kukhaleishvilii i Dominiką Nowakowską podczas naszego pobytu w Gruzji. Winnica położona jest w malowniczej okolicy – dolinie rzeki Alazani z widokiem na Kaukaz. W jego winnicy spędziliśmy cały dzień, pomagając przy zbiorze winogron, odszypułkowywaniu i miażdżeniu owoców ręczną prasą, obserwując pierwszy etap tworzenia się wina.

Na koniec naszego pobytu byliśmy uczestnikami wspomnianej biesiady gruzińskiej, podczas której towarzyszyli nam gruzińscy muzycy. Tamada (gruziński mistrz ceremonii podczas tradycyjnej uczty) wygłaszał wspaniałe toasty. Na stole pojawiły się słynne gruzińskie szaszłyki, aromatyczne chaczapuri (placek w formie łódki z ciasta drożdżowego z dodatkami sera, jajka oraz masła), a także wiele innych lokalnych specjałów, m.in. kachetyjski solony ser, aromatyczna sałatka z ogórków i pomidorów.

Jedną z potraw, która wywarła na nas duże wrażenie były gruzińskie chinkali – kołduny wypełnione bulionem i mięsem, uformowane na kształt sakiewki. Gospodarze zapoznali nasze sztuką ich jedzenia. Chleba, wina, czaczy i dobrego słowa było pod dostatkiem.

W winnicy Marcina Zaremby Kakhetis Guli, czyli Serce Kachetii, produkuje się wina metodą naturalną. W uprawie winorośli nie stosuje się żadnych środków do ochrony, a do produkcji wina nie dodaje się drożdży, pożywek, polepszaczy, cukru ani wody. Wina produkowane tu są dwoma metodami – kakhetyńską– fermentacja odbywa się wraz ze skórkami przez około 2 tygodnie oraz europejską – fermentacja bez skórek. Produkuje się tu wina z najstarszej odmiany winorośli uprawianej w Gruzji – Rkatsiteli.

W ramach podziękowania za wspaniałe przyjęcie, gościnność i miłą atmosferę wręczyliśmy naszym gospodarzom przywiezione z Polski gadżety reklamowe.

Żegnając się zostaliśmy przez naszych gospodarzy zaproszeni na degustację wina z własnoręcznie zebranych owoców i wyciśniętego soku. Zaproszenie przyjęliśmy.

Operacja została współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Schematu II Pomocy Technicznej „Krajowa Sieć Obszarów Wiejskich” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020
Instytucja Zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich nalata 2014-2020 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.